 |
| Cytrynowa babka gotowana |
Choć za oknem śnieg, czapka ciągle na mojej głowie, a wiosna ewidentnie się spóźnia to najwyższy czas pomyśleć o Wielkanocy. W tym roku za namową Patrycji ugotowałam babkę cytrynową. Patrycja pożyczyła mi specjalny garnek, bo nie mam go w swoim kuchennych wyposażeniu. Na pewno kupię go, ponieważ babka wyszła niezwykle delikatna, wilgotna i puszysta. Polecam ugotować Wam na nadchodzące Święta pyszną cytrynową babkę – będziecie zachwyceni.
 |
| Wielkopolska zupa z karpia |
Moja lubiona zupa wigilijna. Tradycyjnie gotowana w moim rodzinnym domu. Zawsze była, jest i będzie, bez niej nie wyobrażam sobie Wigilii. Mogę zamienić każdy barszcz czy grzybowa za talerz gorącej zupy rybnej ugotowanej przez mojego tatę. Jak się domyślacie to właśnie mój tata robi najlepszą zupę z karpia. Choć mam spisany skrzętnie przepis to nigdy jeszcze nie wyszła mi tak dobra jak taty. Zupa, która nie pozwala, aby zmarnował się choć kawałek ryby, doprawiona pikantnym mielonym imbirem, gałką muszkatołową i majerankiem, smakuje wyjątkowo. Ciekawe jestem bez jakich potraw nie wyobrażacie sobie Świąt Bożego Narodzenia.
 |
| Szare kluchy ze skrzyczkami |
Szare kluchy ze skrzyczkami to jedna z najpopularniejszych potraw ziemniaczanych Poznania. Spotkać je można w całej Wielkopolsce. Kluski ziemniaczane w zależności od regionu Pyrlandii nie tylko są inaczej nazywane, ale także różnią się sposobem przygotowania. Pod Kaliszem spotkamy kulochy czyli nagusy, pod Koninem szkaplarki, w okolicach Nowego Tomyśla i Grodziska Wielkopolskiego skubanki, a w Lesznie i Kościanie popularne są dziady. W całej Wielkopolsce królują szagówki zwane kopytkami, przygotowywane z gotowanych ziemniaków.
 |
| Karp po wielkopolsku czyli w sosie piernikowym |
Nie wyobrażam sobie Wigilii bez karpia i zupy rybnej. Dla mnie to potrawy obowiązkowe. Wiem, że w dawniej kuchni polskiej na wigilijnym stole królowały bardziej szlachetne ryby: sandacze, szczupaki, jesiotry – bardzo je cenię i lubię. Jednak smaki dzieciństwa pozostają głęboko ukryte w mojej świadomości i do dziś zapach smażonego karpia zwiastuje zbliżającą się wspólną wieczerzę. Dodatkiem, który sprawia, że karp smakuje wyjątkowo jest sos piernikowy z bakaliami. To danie typowe dla kuchni wielkopolskiej i jeśli do tej pory go nie próbowaliście, to zachęcam do przygotowania go na zbliżające się Święta.
 |
| Kapusta z grochem |
Dziś przepis na tradycyjną wielkopolska ciupkę z grochem bo przecież na wigilijnym stole nie może zabraknąć kapusty. W zależności od regionu podaje się ja z grzybami albo z grochem. Według dawnych wierzeń kapusta miała chronić od złego, zapewnić siłę witalność oraz przyciągać dostatek. Kapusta z grochem miała dodatkowo chronić przed chorobami, a ta z grzybami miała zapewnić szczęście. Jeśli nie przepadacie za grochem polecam przepis na moja ulubiona kapustę z grzybami :- )
 |
| Prawdziwe rogale marcińskie |
W zeszłym roku upiekłam prawie marcińskierogale – były pyszne. W tym roku postarałam się o oryginalny przepis na rogale i dzielę się z Wami recepturą;- ) Według źródeł idealny rogal marciński powinien mieć kształt półksiężyca lub podkowy, ważyć od 200 do 250 gramów. Powinien mieścić się w prostokącie o wymiarach 14x10x7 centymetrów. Rogal powinien być wykonany z 81 warstwowego ciasta półfrancuskiego, nadziewany masa z białego maku i bakalii, posmarowany lukrem i posypany posiekanymi orzechami.. 60%masy rogala powinno stanowić ciasto, 30% masa z białego maku, 8 % to pomada, a 2% posypka orzechowa. Czy moje rogale uzyskałyby certyfikat jakości – nie wiem, ale smakują fantastycznie! Jeśli macie dużo wolnego czasu i chcecie upiec tradycyjny, regionalny przysmak z Poznania gorąco polecam przepis:- )
 |
| Pyry z gzikiem |
Pyry z gzikiem to typowe postne danie kuchni wielkopolskiej, które składa się z ziemniaków oraz gziku, czyli przyprawionego cebula i ziołami sera twarogowego. Ziemniaki (pyry) najczęściej gotowane są w mundurkach, czyli bez obierania. Całość może być doprawiona śmietaną, solą, pieprzem i koniecznie olejem lnianym. W domu jadaliśmy pyry z gzikiem zazwyczaj w piątki. Teraz podaję je kiedy najdzie mnie ochota na coś sycącego i bezmięsnego.
No i udało się!!! Mamy pyszne, chrupiące, pachnące migdałami świętomarcińskie rogale. Nie było łatwo i to wcale nie dlatego, że przepis jest skomplikowany. Po pierwsze nie dostałam białego maku, po drugie zepsuł mi się melakser… Nie zniechęciłam się, zastąpiłam biały mak gotową masą z puszki i dalsze wypiekanie rogali było już tylko przyjemnością. Co tam wypiekanie, prawdziwa przyjemnością było ich pochłanianie:- ) Obiecałam sobie, że w przyszłym roku zrobię prawdziwe rogale marcińskie z białym makiem.
